به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام والمسلمین محمد داوری عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه گفت: هدف از پیروزی انقلاب اسلامی تنها سرنگونی نظام طاغوت نبود، بلکه استمرار و حفظ این انقلاب در برابر تهدیدها و دشمنیها اهمیت دارد. تحقق این هدف، نیازمند یاد، وحدت و دانش است.
وی تصریح کرد: برای حفظ نظام اسلامی، باید هدف مشخص باشد و حوزه و دانشگاه هر دو در مسیر تحقق این هدف همافزا شوند. امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری نیز همواره بر این نکته تأکید کردهاند که حفظ نظام از اوجب واجبات است.
حجتالاسلام و المسلمین داوری با تأکید بر ضرورت همفکری و همکاری نهادهای علمی افزود: حوزه و دانشگاه باید با طراحی مدلهای مشترک، مشکلات جامعه را شناسایی کنند و راهکارهای مناسب برای رفع آنها ارائه دهند. هر دو نهاد ظرفیتهای ویژهای دارند که باید در خدمت حفظ و تقویت نظام اسلامی قرار گیرد.
وی ادامه داد: برای مثال، در حوزه علوم انسانی اسلامی، بخشی از فعالیتها میتواند با همکاری استادان دانشگاه و محققان حوزوی انجام شود. در مسائل اجتماعی نیز، همفکری حوزه و دانشگاه میتواند به تدوین مدلهای کارآمد برای حل مشکلات جامعه منجر شود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: منظور از وحدت حوزه و دانشگاه، وحدت فیزیکی یا ادغام این دو نهاد نیست؛ بلکه هماهنگی فکری، علمی و فرهنگی است. هر کدام در جایگاه خود باید کار تخصصی خویش را انجام دهند، اما در هدف و مسیر مشترک حرکت کنند.
وی گفت: ما دو نهاد علمی و فرهنگی هستیم و محور وحدت ما علم است. این وحدت باید در گسترش پژوهش، شناخت دقیق مشکلات جامعه و ارائه راهکارهای دینی و علمی برای رفع آنها نمود یابد. دانشگاهها در حوزه مسئلهشناسی توانمند هستند و حوزه نیز در ارائه راهحلهای دینی نقش اساسی دارد؛ پیوند این دو، رمز بالندگی انقلاب اسلامی است.
عضو هیئت علمی گروه جامعهشناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، با تأکید بر اینکه وحدت واقعی حوزه و دانشگاه در همافزایی علمی و فرهنگی معنا مییابد، گفت: حوزه باید راهکارهای دینی و دانشگاه باید دستاوردهای تجربی را عرضه کند تا با ترکیب این دو، علم نافع و متناسب با فرهنگ اسلامی-ایرانی شکل گیرد.
وی درباره ضرورت وحدت حوزه و دانشگاه اظهار کرد: این وحدت زمانی معنا پیدا میکند که هر دو نهاد، دردهای جامعه را بشناسند و برای درمان آن راهکار ارائه دهند؛ حوزه با استفاده از ظرفیتهای دینی و دانشگاه با بهرهگیری از تجربه و دانش علمی خود.
وی افزود: ما باید از دو سوی وارد شویم؛ از یکسو راهکارهای دینی را ارائه دهیم و از سوی دیگر، دانشگاهیان نیز با تکیه بر روشهای علمی و تجربی، مسائل را شناسایی کنند. نتیجه این تعامل، شکلگیری وحدتی پویا و مؤثر است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه تصریح کرد: این وحدت تنها به برگزاری همایشها یا نشستهای مشترک خلاصه نمیشود، بلکه باید به سطحی از اعتماد و نیاز متقابل برسیم. حوزه احساس کند که یافتههای دانشگاه برای جامعه مفید است و دانشگاه نیز بداند که معارف دینی میتواند راهنمای عمل در پژوهشهای اجتماعی و انسانی باشد.
وی ادامه داد: ما دو نهاد هستیم که باید همدیگر را تقویت کنیم. اگر در جایی ضعف یا ایرادی وجود دارد، باید با همکاری آن را برطرف کنیم. فرهنگ ما، فرهنگی اسلامی و ایرانی است و اگر دانشی از غرب اقتباس میکنیم، باید پوسته و زبان بیگانه آن را کنار بگذاریم و با کمک حوزه، ماهیت و مبانی آن را اسلامی کنیم.
حجتالاسلام و المسلمین داوری با تأکید بر پیوند تجربه و وحی اظهار داشت: اسلام نه تجربه را نفی میکند و نه از عقل فاصله میگیرد. باید تجربه علمی و یافتههای بشری را در چارچوب وحی و اخلاق اسلامی به کار بگیریم تا به شناخت عمیقتر از واقعیت برسیم. ممکن است در کشور ما، تجربه به نتایج متفاوتی از غرب منجر شود و این تفاوت باید مبنای تولید علم اسلامی باشد.
وی در بخش دیگری از سخنانش خاطرنشان کرد: دین ما برای اصلاح رفتار، کنترل گناه و تربیت اخلاقی انسان راهکارهای خاص خود را دارد. اگر این راهکارهای دینی را در کنار روشهای تجربی علوم انسانی قرار دهیم، میتوانیم به مدلی جامع از علم انسانی اسلامی دست یابیم.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه تأکید کرد: با ترکیب این دو رویکرد، میتوان انسانشناسی، معرفتشناسی و روانشناسی مبتنی بر مبانی اسلامی ایجاد کرد؛ دانشی که از وحی و قرآن الهام میگیرد و در نهایت، به سبک زندگی اسلامی منجر میشود. این همان معنای حقیقی وحدت حوزه و دانشگاه است.
انتهای پیام
نظر شما